اقوام و اقلیت‌ها و دولت دوازدهم

محمود نگهبان سلامی
نماینده اهل سنت مجلس

آقای روحانی در ایام تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری یازدهم، شعارها و وعده‌هایی در حوزه اقوام و اقلیت‌های دینی مطرح کردند؛ این وعده‌ها که ترجمان  مطالبات اقوام و اقلیت‌های دینی بود این اقشار را پای کار آورد و سبب شد در انتخابات به ایشان رأی دهند. آقای روحانی هم پس از پیروزی مشاوری را در حوزه اقوام و اقلیت‌های دینی منصوب کردند که اگرچه انتظار می‌رفت از یکی از اقلیت‌های دینی باشد، اما باز هم در این عرصه موضوعات خوبی طرح و پیگیری شد؛ از جمله منشور حقوق شهروندی.


با وجود انتظارات مجموعه اقوام و اقلیت‌های دینی و تلاش رئیس‌جمهوری، وجود برخی نگاه‌ها و کج سلیقگی‌ها در سطوح میانی، باعث شد در دولت اول آقای روحانی آن گونه که بایسته و شایسته اقلیت‌های دینی و قومی بود، توفیقاتی حاصل نشود. اما نوع دیدگاه و رویکرد رئیس جمهوری باعث شد اقوام و اقلیت‌های دینی در دور دوم باز هم پای کار بیایند و همپای روشنفکران و نخبگان به صورت گسترده و تأثیرگذار، از ایشان حمایت کنند. با این همه بطئی بودن توفیقات در تحقق شعارهای رئیس جمهوری در حفظ حقوق شهروندی اقوام و اقلیت‌های دینی، می‌تواند به نوعی سرخوردگی  منجر شود. نا گفته پیداست در سطوح میانی نگاه‌هایی حاکم است که با کج سلیقگی اجازه استفاده از ظرفیت اقوام و اقلیت‌های دینی را نمی‌دهد اما حداقل  انتظار اقوام و اقلیت‌های دینی از جمله اهل سنت این بود که از ظرفیت آنها
در سطوح ارشد مدیریتی از جمله یکی از معاونت‌های رئیس جمهوری  یا رئوس وزارتخانه‌ها استفاده شود که متأسفانه در حد مطلوب، این هدف برآورده نشد.
اگرچه نمی توان چشم خود را بر روی حضور اهل تسنن یا سایر اقلیت‌های قومی و دینی در برخی وزارتخانه‌ها، فرمانداری‌ها یا بخشداری‌ها در دولت دوم آقای روحانی بست اما نقش اقشار یاد شده در سطوح عالی مدیریتی همچنان کمرنگ است. چندی پیش رهبر معظم انقلاب  در پاسخ به نامه مولوی عبدالحمید امام جمعه اهل سنت زاهدان تأکید کردند: «همه ارکان جمهوری اسلامی موظفند براساس معارف دینی و قانون اساسی هیچ‌گونه تبعیض و نابرابری بین ایرانیان از هر قوم و نژاد و مذهبی روا ندارند.»  فرمایشات متین و راهگشای رهبر معظم انقلاب در این نامه، فصل الخطابی است که رئیس جمهوری می‌تواند به پشتوانه آن از توانمندی همه اقوام و مذاهب در اداره کشور استفاده کرده و با جسارت بیشتری به این حوزه ورود کند. قطعاً اگر رئیس جمهوری در این حوزه با قدرت بیشتری ظاهر شود، دیدگاه ایشان رفته رفته به سایر ارکان همچنین عموم مردم تسری می‌یابد؛ چنانکه امروز می‌بینیم متعاقب این نگاه و رویکرد دولت، در شهرداری نیز اهالی سنت منصوب می‌شوند و بی تردید تداوم این مسیر در دلگرم کردن اقوام و اقلیت‌های دینی و مذهبی بسیار مؤثر خواهد بود.